mesolimbiczny

Mesolimbiczny układ dopaminergiczny (czasem także nazywany mezolimbicznym) to część dopaminergicznego systemu mózgu, która pochodzi z ventralnego obszaru tegmentalnego (VTA) w śródmózgowiu i projekcjonuje do układu limbicznego, zwłaszcza do jądra półleżącego (nucleus accumbens). Dodatkowe projekcje biegną do struktur limbicznych takich jak amygdala i hipokamp, a w szerszym ujęciu łączy się z mezokortykolimbicznym układem dopaminergicznym, obejmującym również kory przedczołowe.

Funkcje: dopamina uwalniana w mezolimbicznym układzie odgrywa kluczową rolę w procesach nagrody, wzmocnienia, motywacji i przetwarzania istotności bodźców (salience). Aktywność tego układu jest zaangażowana w uczenie się oparte na nagrodzie i w mechanizmy uzależnień, ponieważ bodźce związane z nagrodą wywołują silny dopaminergiczny sygnał w jądrze półleżącym.

Znaczenie kliniczne: dysregulacja mezolimbicznego układu dopaminergicznego wiąże się z różnymi zaburzeniami psychicznymi. Nadmierna aktywność w tym obszarze bywa powiązywana z dodatnimi objawami schizofrenii (np. urojenia, halucynacje) oraz z patologią uzależnień. W leczeniu schizofrenii często stosuje się leki przeciwpsychotyczne blokujące receptory D2, które ograniczają dopaminergiczną aktywność w mezolimbicznej części układu. Mezolimbiczny układ dopaminergiczny pozostaje również przedmiotem badań nad motywacją, nagrodą i zaburzeniami nastroju.