mapowania

Mapowanie, w kontekście naukowym nazywane również mapping, oznacza proces przypisywania elementów jednego zbioru elementom drugiego. Pojęcie występuje w wielu dziedzinach, takich jak matematyka, informatyka, kartografia i lingwistyka, a jego konkretne znaczenie zależy od kontekstu.

W matematyce mapowanie nazywane funkcją f: X → Y jest regułą, która każdemu elementowi X przypisuje dokładnie jeden element Y. Domena to X, kodomena to Y. Własności wyróżnia się między innymi jako iniektywność (różne elementy domeny mają różne odwzorowania), surjektywność (każdy element kodomeny ma odwzorowanie z domeny) i bijektywność (połączenie iniektywności i surjektywności). Jeżeli funkcja jest bijektywna, istnieje odwrotność odwzorowania.

W informatyce mapowanie dotyczy odwzorowania danych między różnymi reprezentacjami lub systemami. Przykłady to mapowanie pól między źródłem danych a docelową strukturą (ETL, migracja danych), mapowanie typów danych, a także transformacje w językach programowania i w formatach wymiany danych (JSON, XML).

W kartografii mapowanie obejmuje tworzenie map i odwzorowania geograficzne. Dotyczy projektowania układu mapy, georeferencjonowania obrazów, konwersji między układami współrzędnych i odwzorowań kartograficznych (np. odwzorowania walcowe, odwzorowania Merkatora).

Mapowanie ma szerokie zastosowania w naukach przyrodniczych, informatyce i naukach społecznych, służąc do odwzorowywania rzeczywistości na modele teoretyczne, bazy danych i mapy.