kwercetyna

Kwercetyna (quercetin) jest flawonoidem z grupy flawonoli. Należy do szeroko rozpowszechnionych związków roślinnych o właściwościach antyoksydacyjnych i przeciwzapalnych. Strukturalnie jest aglikonem o wzorze sumarycznym C15H10O7 i występuje w naturze głównie w postaci glikozydów, takich jak kwercetyna-3-O-rutynozyd (rutyna) oraz kwercetyna-3-O-glukozyd.

Najwięcej kwercetyny występuje w cebuli, jabłkach, jagodach, winogronach, herbatach, kaparach oraz w skórkach owoców i liściach. W diecie występuje w wielu formach glikozydów; po spożyciu ulega hydrolizie i metabolizmowi do form aglikonu lub koniugatów w wątrobie i tkankach.

Działanie biologiczne obejmuje działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne, a także modulację szlaków sygnalizacyjnych, takich jak NF-κB i enzymów COX i LOX. Kwercetyna może wykazywać właściwości przeciwalergiczne oraz wpływać na funkcje naczyń krwionośnych. Biodostępność doustna jest ograniczona z powodu niskiej rozpuszczalności i intensywnego metabolizmu; po wchłonięciu przeważnie występuje w formach glukuronidowych, siarczanowych i metylowanych.

Badania naukowe wskazują na korelacje między wyższym spożyciem kwercetyny a niższym ryzykiem chorób sercowo‑naczyniowych w badaniach obserwacyjnych, ale wyniki badań klinicznych są mieszane i często nie potwierdzają istotnych efektów terapeutycznych. W suplementacji kwercetyna bywa używana, lecz nie jest zalecana jako samodzielna terapia medyczna.

Bezpieczeństwo i interakcje: spożywanie kwercetyny w diecie jest uważane za bezpieczne. W wysokich dawkach suplementów mogą występować interakcje z lekami przeciwkrzepliwymi oraz z lekami metabolizowanymi przez enzymy cytochromu P450. Osoby w ciąży i karmiące piersią oraz osoby przyjmujące leki powinny skonsultować suplementację z lekarzem.