kwasoodporne

Kwasoodporne to określenie używane w inżynierii materiałowej na materiały odporne na działanie kwasów i środowisk o wysokiej aktywności chemicznej. Termin odnosi się do zdolności materiału do utrzymania właściwości mechanicznych i ograniczenia korozji w kontakcie z kwasami, w tym rozpuszczalnikami kwasowymi i roztworami kwasowymi.

Najważniejsze grupy materiałów kwasoodpornych obejmują metale i ich stopy, które tworzą trwałe warstwy ochronne. Do najczęściej stosowanych należą stopy stali kwasoodpornej (stal nierdzewna typu austenitycznego, np. 304, 316, a także stali duplex), a także tytan i jego stopy. Poza metalami istnieją również nienasycone materiały jak ceramiki, specjalne gliny ceramiczne oraz polimery fluorowęglowe (np. PTFE) i powłoki ochronne, które poprawiają kwasoodporność powierzchni.

Czynniki wpływające na kwasoodporność to rodzaj kwasu (utleniający vs nieutleniający), jego stężenie i temperatura, czas ekspozycji oraz obecność innych reagentów. W praktyce ocenia się, które środowisko jest bezpieczne dla danego materiału, uwzględniając możliwą korozję pittingową, erozyjną czy interkryształową. Standardy jakości i testy korozji (np. próby w środowiskach symulowanych) służą do porównywania materiałów kwasoodpornych.

Zastosowania obejmują przemysł chemiczny, фармацевyczny i spożywczy, instalacje rurociągowe, naczynia reakcyjne, wyposażenie laboratoriów oraz elementy narażone na kontakt z kwasami. W praktyce żaden materiał nie jest całkowicie odporny na wszystkie kwasy i warunki; projektanci dobierają materiały zgodnie z konkretnym środowiskiem pracy i wymaganiami konserwacyjnymi.