krzywdy

Krzywda, w liczbie mnogiej krzywdy, to polskie rzeczownik żeński oznaczający krzywdę, szkodę lub niesprawiedliwość wyrządzoną komuś lub doświadczaną przez niego. Zakres semantyczny obejmuje zarówno krzywdę fizyczną (obrażenia, urazy), jak i krzywdę moralną, emocjonalną czy materialną. Słowo to używane jest w języku potocznym, literackim i prawniczym, a także w kontekstach społecznych i historycznych, gdzie chodzi o krzywdę wyrządzoną jednostce lub grupie.

Etymologia: krzywda pochodzi od podstawowego znaczenia związanego z krzywizną i przewrotnością, przenośnie odnosząc się do błędów, krzywdy i niesprawiedliwości. Współczesne użycie podkreśla problem moralny lub społeczny, a także doświadczenie szkody.

Znaczenie i zastosowanie: W potocznej mowie często używa się czasownika wyrządzić krzywdę (celowo lub nieumyślnie) oraz doznać krzywdy. W dyskursie prawnym termin nie jest ściśle zdefiniowaną kategorią prawną; prawo cywilne posługuje się pojęciem szkody i odszkodowania. Jednak idea krzywdy leży u podstaw roszczeń o naprawienie krzywdy, zwłaszcza w kontekstach rodzinnych, honorowych czy etycznych.

Niuanse: krzywdy mogą być opisywane jako poważne lub drobne, mogą mieć charakter fizyczny, emocjonalny, materialny lub strukturalny. Często występują w zwrotach takich jak poważna krzywda, nieuzasadniona krzywda, krzywda materialna.

Zobacz także: szkoda, odszkodowanie, wyrządzić krzywdę.