konwentu

Konwent, od niemieckiego Konvent i łacińskiego conventus, to termin wieloznaczny w języku polskim. W ogólnym użyciu oznacza formalne zgromadzenie członków organizacji, urzędowe posiedzenie lub zjazd; konwenty bywają organizowane cyklicznie i mają ustalony program oraz decyzje wiążące dla uczestników. W instytucjach naukowych, samorządowych i kościelnych konwent spełnia funkcję organu decyzyjnego lub spotkania reprezentantów.

W sferze religijnej konwent oznacza wspólnotę zakonników lub dom zakonny, zwłaszcza w kontekście kanoników lub kanoników regularnych związanych z katedrą. W architekturze i tradycji kościelnej termin bywa używany zamiennie z klasztorem lub konwentem przy danym kościele; konwent tworzy lokalne życie duchowe, liturgiczne i administracyjne. W praktyce znaczenie i zakres autorytetu zależy od konkretnego zakonu i diecezji, co warto uwzględnić w źródłach historycznych.

Etymologicznie konwent wywodzi się z łacińskiego conventus „zgromadzenie” i trafił do polszczyzny poprzez języki zachodnie; w drugiej roli, jako dom wspólnoty zakonnej, znaczenie utrzymuje się w literaturze historycznej i archiwach. Współcześnie użycie słowa konwent w kontekście organizacyjnym jest powszechnie zrozumiałe; w kontekście religijnym częściej pojawia się określenie „klasztor” lub „dom zakonu” w zależności od lokalnego zwyczaju.