kondensacji

Kondensacja to proces przejścia substancji ze stanu gazowego do ciekłego. Zachodzi, gdy para wodna w powietrzu ulega ochłodzeniu, wzrostowi ciśnienia cząstkowego pary nasyconej lub innym czynnikom zbliżającym powietrze do stanu nasycenia. W wyniku kondensacji uwalnia się ciepło skraplania.

Kondensacja rozpoczyna się, gdy para osiąga stan nasycenia, na przykład gdy temperatura spada poniżej punktu rosy. Cząsteczki pary łączą się w krople cieczy, a proces ten wspomagany jest przez obecność jąder kondensacyjnych (cząsteczki pyłu, zanieczyszczenia). W wyniku skraplania uwalniane jest ciepło skraplania.

Zjawiska naturalne i zastosowania: kondensacja leży u podstaw formowania chmur i mgły, a także rosy na zimnych powierzchniach. W klimatyzacji i chłodnictwie para wodna skrapla się w skraplaczach, uwalniając ciepło do otoczenia. W przemyśle kondensacja służy do odzysku cieczy i separacji składników.

W chemii kondensacja odnosi się także do reakcji kondensacyjnych, w których dwie cząsteczki łączą się, często z wydzieleniem małej cząsteczki (np. woda), prowadząc do powstania dłuższych łańcuchów polimerowych. W zależności od kontekstu, termin ten może mieć różne znaczenia, od zjawisk fizycznych po reakcje chemiczne.