koagulanty

Koagulanty to substancje chemiczne używane do wywoływania koagulacji i flokulacji cząstek zawieszonych w cieczach. W przemyśle wodnym i oczyszczaniu ścieków są stosowane w celu destabilizacji koloidów, co umożliwia tworzenie większych floków, które można łatwo oddzielić przez sedymentację, flotację lub filtrację.

Najczęściej spotykane koagulanty to związki metaliczne, zwłaszcza siarczany glinu (alum) i chlorki żelaza(III) (np. ferric chloride), a także polialuminium chloride (PAC) oraz inne, organiczne koagulanty cationowe. Do grupy koagulantów pomocniczych należą polimery flokulacyjne, które wspomagają łączenie cząstek i stabilizują flokule.

Mechanizmy działania obejmują neutralizację ładunków cząstek, kohezję oraz sweep-flokulację, prowadząc do powstawania opadów, które można łatwo usunąć. Efektywność zależy od pH, temperatury, dawki koagulantu oraz właściwości surowej wody; często wymagana jest korekta wskaźników mieszania i retencji w mieszalni.

Zastosowania obejmują uzdatnianie wody pitnej, oczyszczanie ścieków i wód przemysłowych, a także neutralizację osadów w procesach przemysłowych. Koagulanty często stosuje się razem z flokulantami, by poprawić klarowność i usuwanie zanieczyszczeń. Należy uwzględnić możliwość pozostawienia śladu metali w wodzie oraz generację i zagospodarowanie osadów, a także zgodność z przepisami bezpieczeństwa i ochrony środowiska.