interpunkcj

Interpunkcja to system znaków i znaków interpunkcyjnych używanych w piśmie, którego celem jest wyznaczanie granic zdań, oddzielanie składników zdania oraz sygnalizowanie intonacji i sposobu przekazu. Dzięki niej tekst staje się czytelniejszy, a znaczenia bardziej precyzyjne.

W języku polskim używa się m.in. kropki (kończy zdanie oznajmujące), przecinka (oddziela elementy składni i rozdziela wtrącenia), znaku zapytania i wykrzyknika (dla pytań i wykrzyknień), średnika (połączenie powiązanych zdań), dwukropka (wprowadza wyjaśnienie lub listę), myślnika (wskazuje wtrącenie lub dygresję), nawiasów, cudzysłowu i wielokropka. Każdy znak pełni funkcję organizacyjną i stylistyczną, a ich użycie pomaga uniknąć dwuznaczności.

Zasady interpunkcji obejmują typowe reguły dotyczące stawiania przecinków, stosowania cytatów i bezpośredniej mowy oraz sposobu łączenia zdań. W praktyce reguły bywają złożone i zależą od stylu, konwencji redakcyjnych oraz kontekstu. W erze cyfrowej interpunkcja pozostaje istotna dla zrozumiałości tekstu, nawet gdy komunikacja nieformalna dopuszcza mniej rygorystyczne zastosowanie znaków.