implanty

Implanty to wszczepiane urządzenia medyczne zaprojektowane do funkcjonowania w ciele człowieka. W praktyce termin obejmuje różne klasy urządzeń, które zastępują, wspierają lub uzupełniają naturalne struktury anatomiczne.

Najważniejsze kategorie to implanty dentystyczne (do odbudowy utraconych zębów), implanty ortopedyczne (np. endoprotezy stawów, śródszpikowe elementy stabilizujące złamania), implanty słuchowe (cochlearne), implanty siatkówki oraz inne urządzenia medyczne stosowane w neurologii, okulistyce i medycynie regeneracyjnej.

Materiał i biokompatybilność są kluczowe. Najczęściej stosuje się tytan i jego stopy, znane z zdolności do integracji z kością (osseointegracja); ceramiki biokompatybilne także znajdują zastosowanie, zwłaszcza w implantach stomatologicznych.

W implantologii dentystycznej korzeń zastąpiony jest tytanowym implantem, do którego zamocowuje się korony, mosty lub protezy, przywracając funkcję żucia i estetykę.

Proces implantacji obejmuje planowanie diagnostyczne, zabieg chirurgiczny oraz ewentualne etapy odbudowy protetycznej. Czas gojenia zależy od miejsca i zdrowia pacjenta; w przypadku implantów stomatologicznych często wymaga osseointegracji przez kilka miesięcy.

Ryzyko obejmuje infekcję, uszkodzenie nerwów, utratę stabilności implantu, periimplantitis oraz powikłania anestezjologiczne. Sukces zależy od stanu kości, higieny jamy ustnej, stylu życia i chorób współistniejących.

Regulacje dotyczące implantów różnią się w zależności od kraju, często z udziałem certyfikatów CE lub FDA.

Szacuje się, że implanty stomatologiczne utrzymują się przez wiele lat przy odpowiedniej opiece; inne implanty medyczne mają różny okres trwałości.

Historia osseointegracji sięga połowy XX wieku; pierwsze zastosowania kliniczne w stomatologii nastąpiły w latach 60. XX wieku, prowadząc do rozwoju szerokiej dziedziny implantologii.