gleufverbindingen

Gleufverbindingen zijn een categorie houtverbindingen waarbij in een van de te verbinden delen een gleuf (groef) wordt gezaagd of gefreesd. Het andere deel past in deze gleuf en wordt meestal bevestigd met lijm, eventueel met een tong, spline of een andere passende vorm. Zo ontstaat een stevige en uitgelijnde verbinding die zowel trek- als schuifkrachten kan weerstaan en vaak een nettere esthetiek heeft doordat de verbinding minder zichtbaar is.

Typen en varianten

Een veel voorkomende variant is de tong-gleufverbinding, waarbij een tong op het ene deel in een gleuf van het andere deel past. Een andere variant is de spline-verbinding: tussen twee delen worden parallelle gleuven gemaakt en een dun houten spline geplaatst om de lijmcontacten en de uitlijning te vergroten. Ook dubbele gleuven of combinaties met meerdere inzetten komen voor, afhankelijk van de gewenste sterkte en uitlijning.

Uitvoering

Gleuven worden meestal met frees, router of een zaag met dados-snede gemaakt. De afmetingen van gleuf en inzet moeten nauw op elkaar zijn en aansluiten bij de toegepaste belasting. Na het frezen, schuren en op maat brengen van de delen, wordt lijm aangebracht en worden de onderdelen met klemmen vastgehouden tot de lijm is uitgehard.

Toepassingen en kenmerken

Gleufverbindingen worden veel toegepast in meubels, kasten, deurpanelen, panelen en lijsten. Ze bieden goede uitlijning, een grotere lijmoppervlakte en vaak een strakkere esthetiek doordat de verwerking minder zichtbaar is. Nadelen zijn onder meer de vereiste nauwkeurigheid bij het frezen en de afhankelijkheid van lijm en klemming voor de sterkte van de verbinding.