Home

fortifikacj

Fortifikacja, zwana także fortifikacją, to zespół środków obronnych mających na celu ochronę miast, terytoriów lub sił przed atakiem. Obejmuje zarówno trwałe twierdze i forty, jak i tymczasowe prace polowe, a także planowanie, projektowanie, budowę i utrzymanie obiektów obronnych. Rozróżnia się obronne struktury stałe od prac terenowych stworzonych na czas działań wojennych.

Historycznie fortifikacja rozwijała się od prymitywnych wałów ziemnych i murów kamiennych w starożytności, przez zamki i

Do najważniejszych składników fortifikacji należą obwodnica lub wały (enceinte), bastiony, cytadela, reduty, baterie i mury; fosa,

Współczesna fortifikacja łączy zasady inżynierii obronnej, architekturę i ochronę ludności, odgrywając rolę w obronie granic, miast

warownie
w
średniowieczu,
po
nowożytne
fortezje
o
formie
gwiaździstej
(forty
gwiaździste,
trace
italienne)
w
odpowiedzi
na
ogień
artyleryjski.
Wiek
XIX
przyniósł
poważne
innowacje:
kazamaty,
reduty,
glacis
i
linie
okopów.
Współcześnie
rola
fortifikacji
ewoluuje
w
stronę
obrony
infrastruktury
krytycznej
i
granic,
łącząc
tradycyjne
rozwiązania
z
nowymi
technologiami.
glacis,
ravelin,
hornwork;
a
także
okopy
i
ziemne
wały
tworzące
system
obronny.
W
obronie
wybrzeża
stosuje
się
fortece
nadbrzeżne;
w
obronie
linii
frontu
–
forty
polowe
i
zasieki.
Modernizacja
obejmuje
także
obiekty
obronne
przeszkodowe,
bunkry
oraz
infrastruktury
krytycznej.
i
kluczowych
instalacji,
mimo
rosnącego
znaczenia
sił
mobilnych,
lotnictwa
i
broni
precyzyjnej.