feralizacj

Feralizacja to proces, w którym organizmy udomowione, uciekając lub będąc porzucane, tworzą populacje dzikie lub półdzikie i utrzymują się w środowisku naturalnym bez stałej opieki człowieka. W odróżnieniu od populacji dzikich, feralne pochodzą od gatunków udomowionych i z czasem mogą utracić cechy typowe dla udomowienia.

Proces ten obejmuje selekcję naturalną, która promuje zdolność do samodzielnego zdobywania pożywienia, obrony przed drapieżnikami i unikania ludzi. Feralne populacje często wykazują większą niezależność, różnorodność fenotypów i, w razie potrzeby, odwracalne zmiany w zachowaniu i morfologii.

Najbardziej znane przykłady dotyczą zwierząt, takich jak koty domowe (Felis catus), psy domowe (Canis lupus familiaris) w niektórych rejonach, świnie domowe (Sus scrofa domestica) tworzące populacje dzikie oraz konie hodowlane, które dają początek populacjom mustangów lub brumbies. Istnieją także feralne ptaki i inne gatunki po ucieczkach z hodowli.

Feralizacja dotyczy także roślin. Uprawne gatunki, których nasiona uciekają do środowiska naturalnego, mogą utrzymywać reprodukcję bez wsparcia człowieka, tworząc samodzielne populacje, które czasem konkurują z miejscowymi roślinami i wprowadzają geny domowe.

Skutki ekosystemowe obejmują konkurencję z rodzimymi gatunkami, przenoszenie chorób oraz wpływ na różnorodność genetyczną. Zarządzanie feralizacją obejmuje prewencję ucieczek, monitorowanie populacji i czasem eradyjne działania mające na celu ograniczenie szkód.