falowania

Falowanie to pojęcie używane w języku polskim do opisania zjawisk o falującym, czyli falopodobnym charakterze. Odwołuje się do drgań lub ruchów naprzemiennych, które tworzą cresty i doliny w czasie lub na powierzchniach. W ogólnym sensie falowanie oznacza undulację, czyli występowanie powtarzających się zmian wartości w przestrzeni lub czasie.

Etymologia i zakres znaczenia: wyraz falowanie pochodzi od słowa fala z przyrostkiem -owanie, który tworzy rzeczownik oznaczający proces lub zjawisko o falującym charakterze. Termin jest szeroko stosowany w różnych dziedzinach, zwykle bez wąskiego przypisania do jednej konkretnej jednostki.

Zastosowania: w fizyce i inżynierii falowanie odnosi się do fal powierzchniowych na cieczach (jak fale na morzu), drgań na elementach konstrukcyjnych pod wpływem bodźca lub przepływów dynamicznych. W geografii i geologii falowanie terenu opisuje nierówności o falistym ukształtowaniu, które mogą być wynikiem procesów erozji, sedymentacji lub peryglacjalnych przekształceń. W sygnalizacji elektronicznej falowanie bywa używane do opisania drobnych, periodycznych odchyłów od wartości nominalnej, czyli tzw. ripple w sygnałach lub zasilaniu.

Cechy charakterystyczne obejmują częstotliwość (jak często występuje cykl falowania), amplitudę (maksymalny wychył), fazę i tłumienie (jak z czasem rośnie lub maleje). Zjawisko to może być celowe (kontrolowane drgania) lub niepożądane (zakłócenia, uszkodzenia). See also: fala, oscylacja, undulacja, ripple.