eluacji

Eluacja, znana także w polskiej literaturze jako eluacja, to pojęcie używane w kilku dziedzinach nauki. W pedologii (gleboznawstwie) odnosi się do procesu wymywania i transportu rozpuszczalnych składników z górnych warstw gleby przez wodę opadową, co prowadzi do zmian w profilu gleby.

W wyniku eluacji z górnych warstw gleby usuwane są rozpuszczalne składniki, takie jak krzemionka, tlenki żelaza i glinu oraz część materii organicznej. Przenoszone są w dół i część z nich może osadzać się w niższych warstwach, co powoduje różnice w barwie i chemicznym składzie gleby, a także w jej strukturze.

W chemii analitycznej eluacja oznacza wypłukiwanie składników z nośnika stałego za pomocą rozpuszczalnika. W chromatografii kolumnowej proces polega na przepuszczaniu mieszaniny przez stałą fazę; składniki są kolejno wypłukiwane przez rozpuszczalnik, zależnie od ich interakcji z fazą stałą i rozpuszczalnikiem, co umożliwia ich rozdział i zbieranie.

Znaczenie eluacji obejmuje zarówno aspekty glebotwórcze i gospodarkę zasobami gleby, wpływające na utratę składników odżywczych, jak i zastosowania chemiczne, gdzie umożliwia skuteczne rozdzielanie substancji oraz oczyszczanie próbek.

Termin eluacja ma zastosowania w naukach o Ziemi oraz w analitycznej chemii i chromatografii.