dichroicznych

Dichroicznych, w kontekście nauk fizycznych i chemicznych, odnosi się do właściwości pewnych materiałów polegającej na różnym pochłanianiu i transmitowaniu światła w zależności od kierunku polaryzacji lub od osi krystalicznej. Termin wywodzi się od di- i chrómon kolorów, czyli dwóch barw.

Dichroizm może przyjmować różne formy. Najczęściej wyróżnia się dichroizm polaryzacyjny, gdy materiał pochłania jedną z dwóch polaryzacji liniowych światła bardziej niż drugą, co prowadzi do zależnego od kierunku wyglądu. W mineralogii i krystalografii występuje pleochroizm, czyli zmiana koloru materiału podczas obracania próbki w mikroskopie polaryzacyjnym, spowodowana różnymi absorbancjami w dwóch lub więcej osiach krystalicznych.

Mechanizm zjawiska wynika z anisotropii elektronowej struktury materiału. W kryształach o różnych osiach refrakcji i absorpcji światło różne długości fal są pochłaniane w różnym stopniu. W zastosowaniach technicznych dichroiczne powłoki i filtry odbijają lub transmitują określone zakresy widma, często oddzielając światło widzialne od podczerwieni. W fotografii, optyce i biochemii wykorzystuje się filtry dichroiczne, soczewki polaryzacyjne i techniki takie jak circular dichroism do analizowania struktury cząsteczek.

W mineralogii zjawisko pleochroizmu służy do identyfikacji minerałów i badania ich orientacji w badaniach mikroskopowych. Przykłady zastosowań obejmują szkło dichroiczne, soczewki i reflektory do monitorowania specyficznych zakresów spektrum.