bezsztywne

Bezsztywne, w kontekście nauk technicznych i inżynierii, opisuje właściwość lub cechę materiałów, konstrukcji lub systemów charakteryzujących się niską sztywnością lub dużą podatnością na odkształcenia pod wpływem sił. W polskim języku termin ten bywa używany do odróżnienia od konstrukcji sztywnych, które zachowują stały kształt pod obciążeniem.

W praktyce bezsztywność bywa pożądana w projektowaniu elementów mających przenieść siły lub zapewnić bezpieczny kontakt z otoczeniem. Stosuje się elastyczne elementy, które odkształcają się w sposób przewidywalny, oraz mechanizmy compliant, w których ruch i siły przekazywane są poprzez deformacje materiałów zamiast tradycyjnych łączników. W soft robotics i robotyce przemysłowej bezsztywność umożliwia miękkie, delikatne interakcje z obiektami oraz bezpieczniejsze współdziałanie z człowiekiem.

Wyzwania obejmują trudności w modelowaniu i sterowaniu ze względu na nieliniowość, histerezę, zmienne właściwości materiałów i zjawiska zmęczeniowe. W zastosowaniach inżynieryjnych wykorzystuje się metody analityczne i numeryczne, takie jak modele z elastycznymi elementami, teoria belkowa, a także podejścia do analizy ciągłej i numerycznej metody elementów skończonych, które umożliwiają symulację deformacji i dynamicznych odpowiedzi.

Materiały bezsztywne obejmują elastomery, polimery, tkaniny, kompozyty i inne materiały elastyczne. Zastosowania obejmują robotykę, medycynę, przemysł i konstrukcje, gdzie kluczowa jest bezpieczna interakcja oraz dopasowanie kształtu do otoczenia.