Zjawiskiem

Zjawiskiem jest instrumentalna forma liczby pojedynczej rzeczownika zjawisko, która oznacza fenomenu, zjawisko lub fakt. W języku polskim zjawisko to ogólne pojęcie odnoszące się do obserwowalnego lub niezwykłego przebiegu rzeczywistości, często używane w naukowych i publicystycznych tekstach.

Forma zjawiskiem występuje w kontekście przypadkowym instrumentalnym, który w polszczyźnie bywa używany po czasownikach wymagających dopełnienia w tym przypadku (np. po czasownikach związanych z oceną lub zmianą stanu) oraz w konstrukcjach z przyimkami. Użycie instrumentalne jest także charakterystyczne w zwrotach takich jak uznano to za zjawisko, gdzie za/prep. za wymaga użycia formy instrumentalnej.

Przykłady użycia:

- To stało się zjawiskiem.

- Uznano to za zjawisko społeczne.

- Jako zjawiskiem społecznym bywa omawiane w literaturze naukowej.

W praktyce, zjawiskiem najczęściej występuje w naukowych i formalnych narracjach, gdzie opisuje się pewne fakty, procesy lub obserwacje jako części większego porządku zjawisk. W codziennej mowie forma ta rzadziej pojawia się samodzielnie i częściej zastępowana jest prostszymi konstrukcjami z nominatywem lub użyciem przymiotników.

Etymologia: zjawisko pochodzi od rdzenia zjaw- + sufiks nominalny, a zjawiskiem jest jego właściwa forma fleksyjna w narzędniku liczby pojedynczej.

Zobacz także: zjawisko.