Wyegzekwowanie

Wyegzekwowanie to proces przymuszania realizacji roszczeń wierzyciela poprzez środki egzekucyjne, czyli środki przymusu w celu uzyskania satysfakcji z długu. Dotyczy zarówno roszczeń pieniężnych, jak i niepieniężnych, i odbywa się w ramach postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez uprawnione organy. Celem wyegzekwowania jest skuteczne zaspokojenie roszczenia wierzyciela przy poszanowaniu praw dłużnika oraz ograniczeń wynikających z przepisów.

Podstawa prawna i organy: W Polsce wyegzekwowanie reguluje przede wszystkim Kodeks postępowania cywilnego oraz odrębne przepisy dotyczące egzekucji administracyjnej i podatkowej. Aby rozpocząć postępowanie egzekucyjne, wierzyciel musi posiadać tytuł wykonawczy, który stanowi podstawę do prowadzenia egzekucji (np. prawomocny wyrok, notarialny akt poświadczenia dziedziczenia, decyzja administracyjna w pewnych przypadkach). Przechodzi je komornik sądowy, który działa w imieniu wierzyciela i na podstawie przepisów prawa wykonuje działania mające na celu zaspokojenie roszczenia.

Rodzaje i sposób prowadzenia egzekucji: Najczęściej stosowane są egzekucje z wynagrodzenia (prace i pobory), egzekucje z rachunków bankowych, zajęcia ruchomości i nieruchomości, a także licytacje lub sprzedaż zajętego majątku. Istnieją także ograniczenia i uprawnienia dłużnika, takie jak częściowe zwolnienia z zajęcia, ochrony minimalnych dochodów czy inne uprawnienia wynikające z przepisów o kosztach postępowania i zabezpieczenia.

Przebieg i prawa stron: Postępowanie rozpoczyna się na żądanie wierzyciela, po którym komornik wykonuje niezbędne czynności, powiadamia dłużnika i zabezpiecza prawa. Dłużnik ma możliwość składania wyjaśnień, wniosków o umorzenie lub zawarcia układu, a także zaskarżenia działań egzekucyjnych w ściśle określonych trybach. Postępowanie kończy się po całkowitym zaspokojeniu roszczenia, wygaśnięciu długu lub odstąpieniu od egzekucji.

Zobacz także: komornik, tytuł wykonawczy, egzekucja.