Rezystancja

Rezystancja (symbol R) to wielkość fizyczna opisująca opór przepływu prądu elektrycznego w materiale lub elemencie obwodu. W prawie Ohma napięcie V na elemencie jest równe iloczynowi prądu I i rezystancji: V = IR. Jednostką rezystancji jest om (Ω); jeden om to opór, przez który przy napięciu 1 V popłynie prąd 1 A.

Rezystancja zależy od geometrii elementu i od właściwości materiału. R = ρ L / A, gdzie ρ to rezystywność materiału, L długość, A przekrój poprzeczny. Rezystywność jest cechą charakterystyczną materiału i zależy od temperatury. Dla wielu metalowych rezystorów R rośnie wraz z temperaturą (dodatni współczynnik temperaturowy α): R(T) ≈ R0 [1 + α (T − T0)]. Dla wielu półprzewodników rezystancja maleje wraz ze wzrostem temperatury.

W elektronice wyróżnia się rezystory ohmiczne, które mają stałą rezystancję w szerokim zakresie napięć i temperatur, oraz elementy nieliniowe, których charakterystyka V–I nie jest liniowa. Pomiar rezystancji wykonuje się omomierzem lub metodą mostkową. Przykładowe zastosowania obejmują ograniczanie prądu, dzielniki napięcia, pomiary i ochronę obwodów.

Historia: pojęcie rezystancji wprowadził Georg Simon Ohm w 1827, co ugruntowało związek między napięciem, prądem a rezystancją i stało się fundamentem elektroniki.