Proszków

Proszków to grupa substancji stałych, które w procesie mielenia i rozdrabniania uzyskują postać drobnego pyłu. W praktyce termin ten obejmuje licznie stosowane w różnych dziedzinach materiały: od cukru pudru, mąki i kakao w proszku, po różnorodne proszki farmaceutyczne i kosmetyczne. Cząstki proszków są zwykle mniejsze niż 1–2 milimetry, a ich właściwości zależą od składu chemicznego, sposobu wytwarzania i wilgotności.

Produkcja i klasyfikacja proszków opiera się na mechanicznym rozdrabnianiu surowców, często z użyciem młynów kulowych, mlątek udarowych lub wibrujących, a następnie przesiewania do uzyskania pożądanej ziarnistości. W przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym często stosuje się dodatkowe etapy suszenia, standaryzacji składu oraz pakowania w opakowania ograniczające kontakt z wilgocią i powietrzem.

Zastosowania proszków są szerokie. W kuchni stanowią podstawowy nośnik smaku i tekstury (cukier puder, mąka, kakao w proszku, przyprawy w postaci proszku). W medycynie i farmacji proszki używane są do przygotowywania roztworów do rozpuszczania, kapsułek i inhalatorów. W kosmetyce proszki stosuje się w sypkich pudrach, puderach do twarzy i kosmetykach kolorowych. W przemyśle technicznym proszki znajdują zastosowanie m.in. jako półfabrykaty do produkcji materiałów ceramicznych, pigmentów oraz proszków metalicznych do obróbki i addytywnej.

Przechowywanie proszków wymaga ochrony przed wilgocią i zanieczyszczeniami, zwykle w suchych, szczelnych opakowaniach. Pylenie i higroskopijność mogą wpływać na jakość i stabilność produktu, a kontakt z kurzem proszkowym wymaga odpowiednich środków ochrony dróg oddechowych.