Optoelectronische

Optoelectronische technologie verwijst naar de tak van wetenschap en techniek die de wisselwerking tussen licht en elektronica bestudeert, met name het genereren, detecteren en manipuleren van licht door elektronische systemen. Dit veld omvat zowel fundamentele optische processen als praktische toepassingen.

Belangrijke componenten zijn onder meer lichtemitterende diodes (LED’s), laserdiodes, fotodetectoren en zonnecellen, evenals sensoren en fotonische schakelingen die signalen in het optische domein verwerken. Fotonische integratie stelt kernfuncties op chips samen voor compacte systemen en hoogfrequente dataoverdracht.

Toepassingen omvatten glasvezelcommunicatie, waar lichtsignalen digitale informatie dragen, verlichting en displays, beeldvorming en medische apparatuur, en zonne-energieconversie in fotovoltaïsche cellen. Daarnaast spelen optoelectronische systemen een rol in industriële automatisering, veiligheidssensoren en milieumonitoring.

Materialen en technologieën omvatten halfgeleiders zoals galliumarsenide en indiumfosfide, siliciumgebaseerde fotonica en recente materialen zoals perovskieten en organische verbindingen. Belangrijke concepten zijn onder meer optische modulatie, detectie en efficiënte lichtemissie, evenals geïntegreerde optische schakelingen die elektronica en fotonica combineren.

Historisch overzicht: optoelektronica ontwikkelde zich vanaf de midjaren van de 20e eeuw met de uitvinding van de LED en maakte verdere sprongen in lasercommunicatie, beeldvorming en zonnecellen. Tegenwoordig ligt veel nadruk op silicon-photonics en geïntegreerde optische systemen.