Merkür

Merkür, Güneş Sistemi’nin en içteki gezegenidir. Güneşe olan ortalama uzaklığı yaklaşık 57,9 milyon kilometredir. Çapı yaklaşık 4.879 kilometre, kütlesi yaklaşık 3,30×10^23 kilograma, yoğunluğu ise yaklaşık 5,43 g/cm³’tür. Dönüş hızı kendi ekseni etrafında 58,6 Dünya günü, güneş etrafındaki yörünge süresi ise yaklaşık 87,97 Dünya günüdür; bu iki süre 3:2 spin‑orbit rezonansını oluşturarak güneşe bağlı özel bir gündüz/gece döngüsü yaratır.

Merkür’ün atmosferi çok ince bir eksosphere olarak adlandırılır ve esas olarak hidrojen, helyum, oksijen, sodyum, potasyum ve kalsiyum gibi parçacıklardan oluşur. Yüzeyi kraterlerle dolu ve Caloris Havzası gibi büyük çökmeler içerir; Caloris Havzası yaklaşık 1.550 kilometre çapındadır. Yüzeyin bozunmuş yüksek arazileri ile kırık ve kıvrımlı yüzey yapıları, gezegenin soğumasına bağlı olarak oluşmuş lobate scarps adı verilen oluklar oluşturur.

Merkür’ün yüzeyi gün içinde yaklaşık 427°C’ye kadar ısınabilirken gece kötüleşen soğuklukla -173°C’ye kadar düşebilir. Gezegenin manyetik alanı küçüktür ve Dünya’nın yaklaşık yüzde biri kadardır. Atmosferinin yokluğuna rağmen toz ve kaya parçaları güneş rüzgarına karşı bir miktar etkilenir.

Keşif açısından Merkür, Mariner 10’un 1974–1975 yıllarında yaptığı ilk yakın geçişlerle başlamış; daha sonra MESSENGER (2008–2015) yörünge göreviyle kapsamlı bilgiler sundu. ESA ve JAXA iş birliğiyle yürütülen BepiColombo misyonu ise Mercury yörüngesine girmek amacıyla çalışmalarını sürdürmektedir. Merkür’de şu anda bilinen doğal uydusu veya halkası bulunmamaktadır.