Kserokopiarki

Kserokopiarki to urządzenia służące do tworzenia kopii dokumentów. W klasycznych kopiarce wykorzystuje się proces xerograficzny: naładowany elektrostatycznie bęben fotoczuły jest naświetlany światłem pochodzącym od oryginału, toner osadza się na utworzonym obrazie, a następnie obraz przenoszony jest na papier i utrwalany przez nagrzanie.

Historia kserografii sięga połowy XX wieku. Pierwsze komercyjne kopiarki oparte na xerografii pojawiły się pod koniec lat 50., a w 1959 roku firma Xerox wprowadziła model 914, będący pierwszą masową kopiarką. Od tamtej pory technologie kopiowania przeszły od rozwiązań analogowych do cyfrowych, co umożliwiło integrację z sieciami i funkcjami wielofunkcyjnymi.

Obecnie najczęściej występują kserokopiarki cyfrowe, które skanują oryginał, przetwarzają obraz na dane cyfrowe i drukują go na papierze przy użyciu tonera. Urządzenia cyfrowe obsługują kolorowe i czarno-białe kopie, zapisują dokumenty w pamięci, kopiują wiele stron bez ponownego skanowania i łączą się z sieciami biurowymi. Wykorzystują źródła laserowe lub LED do utrwalania obrazu na bębnie oraz proces fuzji tonera.

Rodzaje i funkcje: kserokopiarki mogą być samodzielne lub wielofunkcyjne (kopiowanie, skanowanie, drukowanie, ewentualnie faks). Dostępne są modele monochromatyczne i kolorowe, z automatycznym podajnikiem dokumentów, obsługą kopiowania dwustronnego i wykończeniami takimi jak zszywanie, dziurkowanie lub stapler. W sieci biurowej często pracują z systemami zarządzania dokumentami i protokołami drukowania.

Znaczenie i konserwacja: kserokopiarki nadal są podstawowym narzędziem w biurach, szkołach i instytucjach. Użytkowanie obejmuje wymianę tonerów, czyszczenie mechanizmów, kalibrację kolorów i regularne przeglądy serwisowe. Coraz częściej uwzględnia się oszczędność energii i możliwości recyklingu tonera.