Douanetarief

Een douanetarief is het tarief dat een land heft op geïmporteerde goederen bij de grens. Het tarief kan bestaan uit een percentage van de douanewaarde (vaak de CIF-waarde) of uit een vast bedrag per eenheid. Samen met eventuele btw, accijnzen en andere heffingen bepaalt het douanetarief de kosten van geïmporteerde goederen.

Tarieven worden vastgelegd in tarieftabellen. De indeling van goederen gebeurt op basis van de internationaal geharmoniseerde systeemcode (HS); in de Europese Unie wordt gewerkt met de Combined Nomenclature (CN) en TARIC. Tarieven variëren per product en land van oorsprong; bij handelsafspraken of voorkeurregimes kunnen lagere of nul-tarieven gelden.

Doel en werking: douanetarieven dienen ter bescherming van de binnenlandse industrie, als inkomstenbron en als instrument bij het handelsbeleid. Daarnaast kunnen ad hoc maatregelen zoals antidumpingrechten, compensatie- of safeguard-tarieven worden toegepast tegen specifieke praktijken of omstandigheden.

Procedures en naleving: bij invoer bepaalt de douane de juiste tariefpost door classificatie en waardebepaling van het product. Het toegepaste tarief wordt vervolgens in rekening gebracht. In veel rechtsgebieden kunnen naast het douanetarief ook btw en eventuele accijnzen van toepassing zijn; de btw wordt doorgaans bij invoer geïnd of verrekend via de btw-aangifte.

Vrijstellingen en speciale regimes: sommige goederen zijn vrijgesteld of komen onder tijdelijke invoer, vrijhandelszones of ontwikkelingsland-regimes. Misclassificatie of niet-naleving kan leiden tot naheffingen, boetes of sancties.