Dihalogenowane

Dihalogenowane związki organiczne to grupa związków chemicznych, które zawierają dwa atomy halogenu — fluor, chlor, brom lub jod — przyłączone do łańcucha węglowego. Halogeny mogą być rozmieszczone różnie: dwa atomy halogenu mogą znajdować się na tym samym węglu lub na sąsiednich atomach węgla. W praktyce prowadzi to do różnych klas, takich jak dihalogenowane alkany, alkeny i związki aromatyczne. Przykładowe związki to dichloroetan (1,2-dichloroethane, Cl-CH2-CH2-Cl), dichlorometan (CH2Cl2) oraz difluorometan (CH2F2), a także 1,1-dichloroeten (CH2=CCl2).

Właściwości tych związków zależą od liczby i rodzaju halogenów oraz od rozmieszczenia atomów. Z reguły mają wyższą polaryzację i mogą być częściowo lub całkowicie rozpuszczalne w rozpuszczalnikach organicznych. W przemyśle dihalogenowane związki służą jako rozpuszczalniki, intermediaty syntez chemicznych i monomery lub półprodukty w produkcji polimerów. Jednocześnie wiele z nich jest toksycznych i może stanowić zagrożenie dla zdrowia oraz środowiska; są często trwałe w środowisku i mogą prowadzić do zanieczyszczeń wodnych i gleby.

Syntetycznie dihalogenowane związki powstają głównie przez halogenowanie (substitucję lub addycję) węglowodorów przy użyciu halogenów cząsteczkowych (F2, Cl2, Br2) w obecności światła UV, wysokiej temperatury lub katalizatorów. Szczególne warunki wpływają na to, które wiązania zostaną zastąpione dwoma halogenami i w jakim stopniu. Z uwagi na potencjalne zagrożenia zdrowotne i środowiskowe, produkcja i obieg takich związków są ściśle regulowane.