Banalny

Banalny to przymiotnik w języku polskim opisujący rzeczy, które nie wyróżniają się oryginalnością i są zbyt pospolite. Dotyczy zdań, pomysłów, dzieł sztuki lub zjawisk codziennych, które brzmią stereotypowo i nudno. Z reguły używany jest z negatywnym zabarwieniem, choć w niektórych kontekstach może opisywać neutralnie codzienność.

Etymologia: Banalny pochodzi z francuskiego banalny (banal), oznaczającego pospolity lub wspólny; w dalszych korzeniach ma łacińskie banalem/banalis. W polszczyźnie przyjęto formować go z rdzenia i sufiksu -ny, a rzeczownik od niego to banalność.

Użycie: W krytyce kultury często opisuje motywy, fabułę lub wykonanie jako pozbawione świeżości. Przykłady: banalny motyw, banalne pytanie. Synonimy: trywialny, pospolity; różnice: banalny podkreśla brak oryginalności, a trywialny – prostotę lub oczywistość. Czasownik banalizować oznacza traktować coś jako banalne, przysłówek banalnie – w banalny sposób.

Zobacz także: banalność, banalizowanie, banalizować, trywialność.