Antydepresanty

Antydepresanty to grupa leków psychotropowych stosowanych w leczeniu zaburzeń afektywnych oraz niektórych zaburzeń lękowych i bólowych. Działają przede wszystkim poprzez modulowanie układów neuroprzekaźników w mózgu, zwłaszcza serotoninergicznego, a także noradrenergicznego i dopaminergicznego. Dzięki temu mogą poprawiać nastrój, redukować objawy lęku i wpływać na inne symptomy.

Najważniejsze grupy leków obejmują: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI); inhibitory wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI); trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA); inhibitory monoaminooksydazy (MAOI), które wymagają specjalnych zasad dietetycznych i monitorowania; leki atypowe, które obejmują różne mechanizmy działania. Leki te różnią się mechanizmem, profilem skutków ubocznych i interakcjami, dlatego dobór terapii jest indywidualny.

Skuteczność antydepresantów jest potwierdzona w wielu badaniach, ale odpowiedź na leczenie bywa zróżnicowana i często potrzebny jest kilka tygodni, by odczuć pełny efekt. Leczenie wymaga regularnego stosowania i monitorowania przez lekarza; gwałtowne odstawienie może wywołać objawy odstawienia i nasilenie objawów.

Najczęstsze działania niepożądane to zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bezsenność lub senność, zaburzenia seksualne, suchość w ustach i zmiany masy ciała. Leczenie antydepresantami niesie także ryzyko nasilenia objawów maniakalnych u osób z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym i może prowadzić do interakcji z innymi lekami, alkoholem oraz pewnymi pokarmami, zwłaszcza w przypadku MAOI. Wskazane jest staranne prowadzenie terapii w czasie ciąży i karmienia piersią.