zamkniciami

Zamkniciami to forma morfologiczna języka polskiego. Jest instrumentalną liczbą mnogą rzeczownika zamknięcie, który oznacza akt lub proces zamknięcia, a także wynik tego działania. Słowo to występuje przede wszystkim w kontekstach opisowych, lingwistycznych oraz terminologii technicznej; w codziennej mowie używa się częściej sformułowań odnoszących się do samych czynności zamykania lub ich skutków.

Etymologia i odmiana: zamknięcie pochodzi od czasownika zamknąć, z dodatkiem sufiksu -cie tworzącego rzeczownik. Rzeczownik ten odmienia się następująco. Liczba pojedyncza: nominatyw zamknięcie; genetyw zamknięcia; datyw zamknięciu; biernik zamknięcie; narzędnik (instrumental) zamknięciem; miejscownik zamknięciu. Liczba mnoga: nominativ zamknięcia; genetyw zamknięć; datyw zamknięciom; biernik zamknięcia; narzędnik zamknięciami; miejscownik zamknięciach. Z tej odmiany wynika forma zamkniciami jako instrumentalna liczba mnoga.

Zastosowania i kontekst: formę zamkniciami najczęściej spotyka się w analizach morfologicznych i leksykograficznych oraz w tekstach technicznych lub naukowych omawiających procesy zamykania. W codziennym języku rzadko pojawia się samodzielnie, gdyż naturalniejsze są inne określenia opisujące zamknięcie lub jego skutki. Zamkniciami funkcjonuje więc przede wszystkim jako przykład formy gramatycznej zamiast jako odrębne pojęcie seminarialne.

Zobacz także: zamknięcie, zamknięcia, otwarcie.