videofluoroskopia
Videofluoroskopia, zwana także wideo-fluoroskopia, to technika diagnostyczna wykorzystująca fluoroskopię do dynamicznego obrazowania narządów wewnętrznych w czasie rzeczywistym, po podaniu środka kontrastowego. Najczęściej stosowana jest do oceny funkcji połykania oraz motoryki przełyku, a także do badania innych procesów przełykowych i żołowych. W praktyce medycznej najpowszechniej używa się wersji zwanej VFSS (videofluoroscopic swallow study).
Przebieg badania obejmuje pacjenta w odpowiedniej pozycji, najczęściej siedzącego lub stojącego. Podaje się kontrast w postaci
Wskazania obejmują podejrzenie dysfagii u pacjentów po udarach, z chorobami neurodegeneracyjnymi, nowotworami szyi, urazami głowy, a
Historia videofluoroskopii sięga północnoamerykańskiego i europejskiego rozwoju fluoroskopii w XX wieku; od lat 70. i 80.