trematody

Trematody, znane potocznie jako przywry, to gromada pasożytniczych płazińców z klasy Trematoda. Są endoparazytami występującymi u wielu kręgowców, w tym u ludzi. Ich ciało jest zwykle spłaszczone i wydłużone, dorsoventralnie, a pokryte jest syncytialnym tegumentem. U wielu gatunków występują dwa przyssawki: przednia otwierająca usta i brzuszna (acetabulum), służące do mocowania się do tkanki.

Cykl życiowy trematod jest zwykle złożony i wymaga jednego lub więcej gospodarzy pośrednich, zazwyczaj ślimaków, czasem także ryb lub amfibii. Rozpoczyna się od wydalenia jaj do środowiska wodnego, z których rozwija się larwa zwana miracidium. Miracidium wnika do pierwszego gospodarza pośredniego, najczęściej ślimaka, gdzie przekształca się w sporocystę i redię, a następnie uwalniają się cercariae. Cercariae mogą opuścić ślimaka i, po przekształceniu w metacercariae, zainfekować ostatecznego gospodarza, najczęściej poprzez spożycie lub, w przypadku niektórych rodzin (np. schistosomatozy), przez skórne przenikanie. Dorosłe osobniki w ciele gospodarza zwykle rozmnażają się płciowo; większość gatunków jest hermafrodyczna, lecz niektóre, takie jak przywry krwi z rodzaju Schistosoma, są dioecious.

Znaczenie biologiczne i medyczne: trematody odgrywają ważną rolę w ekosystemach jako pasożyty i stanowią istotny problem zdrowia publicznego w wielu rejonach świata. Choroby związane z nimi obejmują schistosomatozę, clonorchiozę i opisthorchiozę.

Przykładowe gatunki: Schistosoma mansoni, S. haematobium, S. japonicum; Clonorchis sinensis; Opisthorchis spp.; Fasciola hepatica.