telemedycyn

Telemedycyna to wykorzystanie technologii telekomunikacyjnych do świadczenia opieki zdrowotnej na odległość. Wykorzystuje wideokonferencje, telemonitoring, przechowywanie i przekazywanie danych medycznych (store-and-forward), aplikacje mobilne oraz systemy wspierające decyzje kliniczne. Celem jest zwiększenie dostępu do opieki, poprawa jakości usług i efektywności.

Rozwój od diagnostyki na odległość w latach 60. XX wieku, dynamiczny wzrost dzięki powszechnemu dostępowi do internetu, urządzeniom mobilnym i interoperacyjności systemów. Pandemia COVID-19 przyspieszyła wykorzystanie telemedycyny. Regulacje, standardy i modele finansowania różnią się między państwami.

Zastosowania obejmują konsultacje zdalne, triage, zarządzanie chorobami przewlekłymi, monitorowanie parametrów zdrowia oraz telepatologię, telepsychiatrię i teledermatologię; w wielu jurysdykcjach dopuszczono e-recepty.

Korzyści: lepszy dostęp do opieki, mniejsze podróże i czas oczekiwania, elastyczność, monitorowanie stanu zdrowia na odległość oraz potencjalne oszczędności.

Wyzwania: prywatność i bezpieczeństwo danych, interoperacyjność, kwestie licencji i zwrotów kosztów, cyfrowe wykluczenie oraz ograniczenia kliniczne zależne od przypadku.

Regulacje i dowody: telemedycyna podlega przepisom ochrony danych i nadzoru zawodowego; rośnie liczba badań oceniających skuteczność i koszty, lecz dowody bywają mieszane i zależą od zastosowania.

Przyszłość: sztuczna inteligencja, zaawansowane monitorowanie domowe i lepsza interoperacyjność z systemami EHR, co może rozbudować opiekę zdalną w podstawowej opiece zdrowotnej.