Telemedycyna

Telemedycyna to wykorzystanie technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych do świadczenia opieki zdrowotnej na odległość. Dzięki połączeniom wideo, przesyłaniu danych medycznych i zdalnemu monitorowaniu pacjentów możliwe są konsultacje, diagnozy i obserwacja bez fizycznej obecności pacjenta w placówce.

W praktyce wyróżnia się trzy główne modele: synchroniczny (konsultacje w czasie rzeczywistym, na przykład wideokonsultacje), asynchroniczny (store-and-forward, np. przesyłanie zdjęć i wyników badań) oraz zdalne monitorowanie pacjentów (urządzenia noszone, czujniki). Dodatkowo wykorzystuje się aplikacje mobilne i systemy wsparcia decyzji klinicznych.

Korzyści obejmują lepszy dostęp do opieki, redukcję podróży i kosztów, możliwość monitorowania chorób przewlekłych oraz lepszą koordynację opieki, zwłaszcza w regionach o ograniczonym dostępie do placówek medycznych i w sytuacjach nagłych.

Wyzwania to bezpieczeństwo i prywatność danych, interoperacyjność systemów, różnice w licencjonowaniu i zasadach rozliczeń, koszty wdrożenia oraz ograniczenia dowodowe dotyczące skuteczności niektórych interwencji w porównaniu z tradycyjną opieką. Pozycjonowanie telemedycyny zależy od polityk zdrowotnych i finansowania.

W wielu krajach telemedycyna jest integralną częścią ochrony zdrowia. W Polsce rozwija się w ramach systemu NFZ oraz programów zdrowia elektronicznego, a jej upowszechnienie zależy od przepisów, finansowania i akceptacji klinicznej.