sensörler

Sensörler, çevrelerinden ölçülebilen bir özelliği algılayıp bunu elektriksel ya da başka bir sinyale dönüştüren cihazlardır. Genelde bir sensör, algılama elemanı (sensör öğesi) ile dönüştürücü devre ve çıktı arayüzünden oluşur. Ölçülen değişkenler, fiziksel, kimyasal veya biyolojik türlerde olabilir ve sensörler bu değişimi elektrik sinyali, dijital veri veya başka bir formda iletebilir.

Sınıflandırma açısından sensörler temel olarak fiziksel sensörler (basınç, sıcaklık, nem, ivme, hız, konum), kimyasal sensörler (gazlar, çözeltilerdeki konsantrasyonlar), biyosensörler ile optik ve manyetik sensörler olarak ayrılabilir. Ayrıca temaslı (dokunma gerektiren) ve temassız sensörler, analog ve dijital çıktı veren sensörler ve mikroelektronik mekanik sistemler (MEMS) kapsamında üretilenler olarak değerlendirilebilir. Özellikle MEMS teknolojisi, küçük boyutlu ve düşük güç tüketimli sensörlerin yaygınlaşmasını sağlamıştır.

Çalışma prensibi ve performans açısından sensörler, doğruluk, hassasiyet, doğrusalılık, tekrarlanabilirlik ve karlı bir kalibrasyon gerekliliği gibi özelliklerle tanımlanır. Çevresel koşullar, sıcaklık, nem ve stres gibi etkenler sensör performansını etkileyebilir. Ayrıca sinyal işleme ve güç tüketimi de önemli tasarım kriterlerindendir.

Kullanım alanları geniştir. Otomotivde ABS ve hava yastığı gibi güvenlik sistemleri, endüstriyel otomasyon ve süreç kontrolü, sağlık hizmetlerinde tıbbi cihazlar, tüketici elektroniğinde akıllı telefonlar ve ev-yaşam alanlarında IoT cihazları yaygındır. Sensörler, günümüzde veri toplama, izleme ve entegrasyon için temel yapı taşlarından biridir ve bulut tabanlı analiz ile akıllı sistemlerin créationuna olanak tanır.