robotlar

Robotlar, programlanabilir ve insanların yerine bazı görevleri yerine getirebilen makineler olarak tanımlanır. Genelde hareket etmek, karar vermek ve çalışmaları yürütmek için sensörler, aktüatörler ve bir kontrol ünitesi içerir. Robotlar tamamen otonom ya da yarı otonom olabilir; bazıları insan operatörün yönlendirmesiyle çalışır. Temel bileşenler arasında yapı (gövde), aktüatörler (motorlar, pistonlar), sensörler (girişler), kontrol sistemi (mikroişlemci/PLC) ve enerji kaynağı (piller veya kablolu güç) bulunur.

Tarihsel olarak robotlar, otomatik makineler olarak erken dönemlerde ortaya çıktı. 20. yüzyılın ortalarında endüstriyel robotlar gelişti; 1961 yılında Unimation tarafından General Motors için üretilen Unimate bu alanda dönüm noktasıdır. 1980'lerden itibaren bilgisayarlar ve sensör teknolojileri ilerledikçe robotlar karmaşık görevleri yerine getirebildi. Günümüzde collaborative robots (kobotlar) olarak adlandırılanlar, insanlar ile güvenli biçimde birlikte çalışacak şekilde tasarlanmıştır.

Robotlar çeşitlerine göre endüstriyel robotlar, servis robotları, mobil robotlar ve özel amaçlı sistemler olarak sınıflandırılabilir. Endüstriyel robotlar kaynak, boyama, montaj gibi üretim hatlarında kullanılırken, servis robotları ev, sağlık hizmetleri ve bakım gibi alanlarda görev alır. Mobil robotlar sürüş ve navigasyon yetenekleriyle lojistik, tarım veya arama-kurtarma gibi görevleri yerine getirir. Robotlar sensör verileriyle çevresini algılar ve kararları yapay zeka veya programlama ile belirler.

Güvenlik, etik ve işgücü etkileri robotik alanında temel konulardır. Güvenlik standartları ve uyumluluk, riskleri azaltmayı amaçlar. Veri mahremiyeti ve özyönetim konularında kaygılar vardır. Robot teknolojisinin gelecekte üretkenliği artırması beklenirken, çalışma gücü dağılımında dönüşümlere yol açabilir; bu nedenle politika ve eğitim kullanıcılara yardımcı olacak şekilde geliştirilmelidir.