refuzojn

Refuzojn estas la akuzativa plurala formo de la Esperanto substantivo refuzo. La termino referas al la agoj aŭ rezultoj de malakceptado de proponoj, petoj aŭ aliaj ofertoj. En praktiko, refuzoj povas esti formalaj, ekzemple en kontraktoj aŭ administraj provoj, aŭ pli neregulaj en ĉiutaga interagado.

Gramatike, refuzo estas bazita sur la radiko refuz- kun la sufikso -o por nominalo. La nomina formo estas refuzo, la nominativa pluralo estas refuzoj, kaj la akuzativa pluralo estas refuzojn. La akuzativa formo estas uzata kiam la direkta objekto estas la refuzoj, ekzemple en frazo: Mi ricevis la refuzojn.

Uzado de refuzojn varias laŭ Kunteksto. En interparoloj, refuzoj povas esti oscedaj aŭ politike korektaj, utiligante mildajn esprimmanierojn por malfacila negoco aŭ peto. En labormedioj aŭ leĝaj tekstoj, referenci la kolekton de refuzoj povas helpi dokumenti decidojn aŭ erojn en kontraktoj. Kiel aliaj konceptoj pri komunikado, refuzoj foje laŭvolas politikan aŭ socian trankviligon, se ili estas klaraj, sekvencaj kaj kun respekto al la rilatoj.

Historie, la lingvo Esperanto favoras klarecon kaj justigon en interagoj, do kutime estas avantaĝe uzi priskribojn kiel refuzoj aŭ malakceptoj kun klaraj kialoj. Tio helpas eviti miskomprenojn kaj faciligas pluan diskuton. Refuzojn, kiel ajn, restas ofte grava parto de administraj procezoj kaj de personaj interagoj, indikante ke proponoj ne estas adoptitaj aŭ akceptitaj.

See also: refuzo, refuzi, refuzo-jn formo; pliaj akuzativaj formoj en Esperanto.