przeciwnika

Przeciwnika to genitive singular form of the Polish noun przeciwnik, meaning “opponent” or “adversary.” The base noun przeciwnik denotes a person or party that opposes someone in a competition, conflict, or dispute. In everyday language, przeciwnik is used in sports, politics, debates, and strategic contexts. The form przeciwnika is most commonly encountered as genitive singular, for example: Zwycięstwo zależało od przeciwnika (the victory depended on the opponent). It also appears as the accusative singular for masculine animate nouns, as in pokonaliśmy przeciwnika (we defeated the opponent).

Etymologia: wyraz przeciwnik pochodzi od przedrostka przeciw‑ znaczącego „against” oraz sufiksu ‑nik tworzącego nazwę wykonawcy, czyli „ten, kto stoi po stronie przeciwnej”.

Odmiana: przeciwnik w liczbie pojedynczej odmienia się następująco: mianownik przeciwnik; dopełniacz przeciwnika; celownik przeciwnikowi; biernik przeciwnika; narzędnik przeciwnikiem; miejscownik przeciwniku; wołacz przeciwniku.

Zastosowania: termin ten szeroko występuje w kontekście sportu, polityki, debat oraz fikcji, gdzie opisuje drugą stronę konfliktu. Typowe wyrażenia to m.in. „przeciwnik polityczny”, „taktyka przeciwnika” czy „rozmawiać z przeciwnikiem”. W języku potocznym może być używany do określenia osoby, która stoi na przeszkodzie oczekiwanej lub planowanej akcji.