prepozycji

Prepozycje (często nazywane także przyimkami) to część mowy służąca do łączenia wyrazów i wyrażania relacji między nimi. Ich zadaniem jest wskazanie związków czasowych, miejscowych, kierunkowych oraz innych, takich jak sposób, przyczyna czy cel. Zbudowane są z samego przyimka lub z przyimka wraz z wyrażeniem będącym jego dopełnieniem (najczęściej rzeczownikiem lub zaimkiem w odpowiednim przypadku).

Podział prepozycji obejmuje proste (pojedyncze słowa, na przykład w, na, do, z) oraz złożone (zwroty składające się z kilku wyrazów, na przykład w związku z, z powodu, pośród). Ich użycie zależy od semantyki oraz od wymogów przypadku dla wyrazu będącego dopełnieniem. W polszczyźnie przyimki wiążą się z przypadkami gramatycznymi: niektóre wymagają specyficznego przypadku w zależności od znaczenia (lokalnego czy ruchu), inne łączą się z rzeczownikiem z określoną notacją.

Najważniejsze funkcje to określanie miejsca (np. w domu, na stole), czasu (przed południem, po wieczorze), kierunku (do miasta, w stronę morza) oraz innych relacji, takich jak cel (dla dzieci), przyczyna (ze względu na chorobę) czy sposób (na kolanie). Zależnie od kontekstu, frazy przyimkowe mogą pełnić funkcje okolicznikowe lub przydawkowe, łącząc się z czasownikiem, przysłówkiem lub innymi częściami zdania.

W nauce języka ważna jest znajomość, które przypadki może wymagać konkretny przyimek, oraz umiejętność odróżniania znaczeń podobnych zwrotów. Prepozycje są bowiem często źródłem błędów wynikających z subtelnych różnic funkcjonalnych i kolokacyjnych.