ondersoek

Ondersoek is ’n Afrikaans woord wat as selfstandige naamwoord en as werkwoord gebruik word. As ’n selfstandige naamwoord verwys dit na ’n formele poging om die feite oor ’n saak vas te stel; dit behels die versameling en analise van inligting, getuienis en dokumente. As ’n werkwoord beteken dit om ’n saak te ondersoek of ’n ondersoek in te stel.

Kontekste waarin ondersoeke voorkom, sluit polisie- en strafreg, parlementêre ondersoeke en korporatiewe governance in. In wettige en regsake word ’n ondersoek gebruik om feite te vestig en verantwoordelikheid vas te stel. ’n Parlementêre ondersoek het ten doel om beleid, uitgawes en openbare aangeleenthede te evalueer. In die private sektor word interne en finansiële ondersoeke gebruik om wanbestuur of skending van beleid op te spoor. Mediese en wetenskaplike konteks maak ook gebruik van ondersoeke, soos kliniese of forensiese ondersoeke, om faktore te evalueer wat direkte implikasies vir pasiënte of regsake kan hê.

Navorsing en ondersoek

Die verhouding met navorsing is duidelik: navorsing verwys na systematiese kennisverkryging oor ’n algemene onderwerp en is nie per definitie gefokus op ’n spesifieke feitelike saak nie. ’n Ondersoek is meestal gefokus op die vasstelling van feite omtrent ’n konkreete saak of gebeurtenis en lei tot bevindings wat vir besluitneming relevant is.

Etymologie

Die woord is verwant aan die Nederlandse woord onderzoek en kom uit ’n samestelling van die wortels onder en soek, wat die idee van ’n deeglike soektog dra.