ndriçimit

Ndriçimi është procesi dhe rezultati i prodhimit të dritës që lejon shikimin, perceptimin e ngjyrave dhe krijimin e ambientit. Ai përfshin të dyja burimet: ndriçimin natyror nga drita diellore dhe ndriçimin artificial nga burime si llampa dhe LED-et. Ndriçimi luan një rol kyç në jetën e përditshme, arkitekturën dhe perceptimin vizual të objekteve.

Ndriçimi natyror ndryshon me kushtet e ditës dhe stinët, ndërsa ndriçimi artificial kontrollohet për të arritur intensitet dhe temperaturë ngjyre të dëshiruar, për të krijuar veçori atmosferike ose funksionale. Planifikimi i ndriçimit në hapësira të ndryshme përmirëson vizibilitetin dhe komoditetin.

Matja dhe vlerësimi i ndriçimit bëhen me njësi si lux (ndriçim për sipërfaqe), lumen (flux dritor) dhe kandela (intensitet i burimit të dritës). Në aspektin kualitativ, temperatura e ngjyrës (në Kelvin) dhe rendimenti i ngjyrave (CRI) tregojnë mënyrën sesi drita përthith ngjyrat. Planifikimi i ndriçimit në arkitekturë ndahet në kategori si ambient (ambient), detyror (ndriçim i detyrës) dhe theks (accent).

Ndriçimi ka shumë aplikime: brenda ndërtesave, hapësira publike dhe rrugët, fotografia dhe kinematografia. Projektet ndjekin standarde të sigurisë dhe energjisë që udhëzojnë projektimin dhe mirëmbajtjen. Për shkak të zhvillimit të LED-ve dhe kontrollave të dritës, mund të arrihet një përdorim më efikas i dritës dhe një integrim më i mirë me dritën natyrale.