menningararfurinn
Menningararfurinn er hugtak sem notað er til að lýsa þeim verðmætum af menningu sem samfélagið vill varðveita og koma áfram til komandi kynslóða. Hann felur í sér bæði áþreifanlegar eignir og óáþreifanlegan arf. Áþreifanlegur menningararfur getur átt upp á minjar, fornminjar, byggingarminjar, skjöl, listasöfn og önnur verðmæti sem bera sögulega eða listfræðilega þýðingu. Óáþreifanlegur menningararfur nær til tungumáls, hefða, sagnna, trúarbragða, tónlistar, handverk og almennrar þekkingar sem er erfð milli kynslóða. Samfélög hafa ávallt lagt áherslu á að varðveita þennan arf til að viðhalda sjálfsmynd, menntun og rannsóknum.
Orðið menningararfurinn samanstendur af menningu og arf. Arfur merkir eitthvað sem er erfitt og langvarandi, sem
Í Íslandi er menningararfurinn varðveittur og verndaður með lögum og reglugerðum, og af hálfu ríkis og sveitarfélaga,
Menningararfurinn gegnir mikilvægu hlutverki í uppeldi og menntun og stuðlar að samfélagslegri samheldni. Hann stendur frammi
Sjá einnig: Menningarminjar, Þjóðminjasafn Íslands, UNESCO heimsminjar.