marginalnym

Marginalnym to instrumentalna forma przymiotnika marginalny w języku polskim. Oznacza marginalny, poboczny lub o ograniczonym znaczeniu. Używa się go do opisu rzeczowników w narzędniku liczby pojedynczej, najczęściej w odniesieniu do rzeczowników rodzaju męskiego i nijakiego.

Etymologia tego wyrazu sięga łacińskiego marginalis, które przeniknęło do języków europejskich, w tym do polszczyzny. Przez wieki przymiotnik marginalny utrwalił znaczenie „graniczny, poboczny, niekluczowy” i wciąż występuje w tekstach ogólnych, specjalistycznych oraz naukowych.

Morfologia i użycie: marginalnym to forma narzędnika liczby pojedynczej rodzaju męskiego i nijakiego. Żeński odpowiednik to marginalną. Przykłady użycia: marginalnym uczestnikiem konferencji, marginalnym zadaniem w projekcie, marginalnym elementem systemu. W praktyce często występuje w konstrukcjach opisujących status, znaczenie lub rolę, która jest traktowana jako mniej istotna.

Znaczeniowe zastosowania: w codziennym języku przymiotnik marginalny opisuje rzeczy, osoby lub zjawiska znajdujące się na obrzeżach, poboczu lub o ograniczonym znaczeniu w danym kontekście. W socjologii, ekonomii i naukach politycznych bywa używany neutralnie lub krytycznie, zależnie od intencji nadawcy. W statystyce i probabilistyce pojawia się pojęcie rozkład marginalny (marginalny rozkład), używany do opisania rozkładów po pojedynczych zmiennych po zintegrowaniu ze składowymi innymi zmiennymi.

Zobacz też: marginalizacja, margines, przymiotnik marginalny.