liturgiczna

Liturgiczna to żeńska forma przymiotnika liturgiczny w języku polskim, używana do określenia rzeczy i praktyk związanych z liturgią, czyli z publicznymi obrzędami kultu religijnego. Przymiotnik ten zgadza się z rodzajem rzeczownika, do którego się odnosi, na przykład liturgiczna forma, liturgiczna księga, liturgiczna muzyka, liturgiczna praktyka, szaty liturgiczne.

Etymologia: liturgiczna pochodzi od rzeczownika liturgia, wywodzącego się od greckiego leitourgia; w polszczyźnie utrwaliła się jako przymiotnik od rdzenia liturg- z odpowiednimi końcówkami. W użyciu odmiana zależy od rodzaju i liczby rzeczownika, do którego się odnosi.

Zastosowanie: używa się w tekstach liturgicznych, naukowych i opisowych dotyczących obrzędów, wyposażenia i praktyk Kościoła. Przykłady: liturgiczna księga, liturgiczna muzyka, liturgiczna praktyka, szaty liturgiczne. W odniesieniu do męskich lub nijakich form rzeczowników pojawiają się odpowiednie wersje: kalendarz liturgiczny (męski) czy liturgiczne naczynia (neutrum/plural).

Uwagi: termin ten występuje głównie w kontekstach religijnych, zwłaszcza w tradycjach chrześcijańskich, takich jak katolicyzm, prawosławie i protestantyzm. Jest ściśle powiązany z podstawowym pojęciem liturgii i jej praktyk, a niekiedy funkcjonuje również w literaturze teologicznej i duszpasterskiej. See also: liturgia, liturgiczny.