kruszarki

Kruszarki to maszyny służące do rozdrabniania materiałów stałych poprzez zgniatanie, rozdrabnianie lub uderzanie. Wykorzystuje się je w górnictwie, przemyśle kruszyw, budownictwie i recyklingu, gdzie umożliwiają wstępne lub końcowe rozdrobnienie skał, żwiru, betonu i innych surowców.

Najważniejsze typy to kruszarki szczękowe, stożkowe (gyratory) i udarowe, a także kruszarki walcowe i młotowe. Szczękowe rozdrabniają materiał przez zgięcie między ruchomą i stałą szczęką i nadają się do wstępnego rozdrobniania. Udarowe wykorzystują szybkie uderzenia, by uzyskać pożądany rozmiar.

Zasada działania zależy od typu: ściskanie (szczękowe, stożkowe, walcowe), udar (udarowe) lub mieszana. Prędkość obrotowa, wielkość szczeliny i właściwości materiału wpływają na redukcję, wydajność i parametry granulometryczne produktu.

Zastosowania obejmują przygotowanie surowców w kopalniach i kruszywniach oraz recykling betonu i odpadów. Produkty kruszenia charakteryzują się różną frakcją i kształtem. Wyzwania obejmują koszt energii i zużycie części, co skłania do zastosowania materiałów odpornych na ścieranie i systemów monitorowania.

Historia kruszarek sięga XIX wieku; jedną z pierwszych była kruszarka szczękowa Blake’a z roku 1858. Od tego czasu rozwijano konstrukcje stożkowe, udarowe i zautomatyzowano sterowanie, by zwiększyć wydajność i bezpieczeństwo pracy.