interferencja

Interferencja to zjawisko fizyczne polegające na nakładaniu się fal o zbliżonych częstotliwościach, w wyniku którego powstają regiony o wyższym lub niższym natężeniu pola. Zjawisko to dotyczy fal elektromagnetycznych (np. światła, fal radiowych) oraz fal mechanicznych (dźwięk, fale na wodzie). Kluczową rolę odgrywa różnica drogi przebytej przez poszczególne fale oraz ich różnica fazowa, która decyduje o tym, czy nakładają się konstruktywnie czy destrukcyjnie.

Interferencja konstruktywna zachodzi, gdy fale są w tej samej fazie, co prowadzi do wzmocnienia sygnału; interferencja destruktywna występuje, gdy są w przeciwnej fazie, co prowadzi do osłabienia lub wygaszenia sygnału. W praktyce występują także różne przypadki pośrednie, zależne od koherencji fali i stopnia zbieżności dróg.

Najbardziej znane przykłady to eksperyment Younga z dwoma szczelinami, interferometr Michelsona i interferometr Fabry–Pérota. Interferencja jest także podstawą technik optycznych, takich jak holografia i spektroskopia interferencyjna, a także w telekomunikacji i metrologii.

Zjawisko interferencji stosuje się w pomiarach długości fali, grubości materiałów, w badaniach właściwości optycznych, a także w urządzeniach do skanowania i stabilizacji sygnałów. W kontekście kwantowym interferencja wynika z sumowania amplitud prawdopodobieństwa, co jest dowodem falowo‑cząsteczkowej natury cząstek; klasyczny eksperyment z dwoma szczelinami ilustruje tę zależność.