húsnæðis

Húsnæði er íslenska orðið fyrir húsnæði eða búsetu. Það nær yfir byggingar og innanhússaðstöðu sem ætluð er til mannlegrar búsetu, þar á meðal einbýlishús, fjölbýlishús og íbúðahverfi. Hugtakið er lykilatriði í umræðum um lífskjör, skipulag byggðar og aðgengi að húsnæði og verðlagi.

Húsnæði getur verið í eigu einkaaðila eða opinberra aðila. Gerðir eru meðal annars eigið húsnæði (íbúðarhúsnæði sem fjölskyldur eiga), leiguhúsnæði, húsfélög og félagslegt húsnæði. Leiguréttur, leigusamningar og viðhald húsa eru reglur og lög sem gilda á landsvísu og eru oft gerðir milli aðila hjá fasteignasölum eða leigusölum.

Húsnæðismál á Íslandi hafa áhrif af fólksfjölgun, byggingarframkvæmdum, lánveitingum og opinberri stefnumótun. Ríkisstofnanir hafa umsjón með landnotkun, skipulagi byggðar, byggingarleyfum, orkunýtni og borgar- og byggingaráætlanir. Gögnum um verð, leigu og byggingar eru safnuð af Hagstofu Íslands og notuð til stefnumótunar og markaðsgreininga.

Á Íslandi eru áskoranir tengdar aðgengi og framboði húsnæðis, sérstaklega í höfuðborgarsvæðinu þar sem eftirspurn er oft meiri en framboð. Til að bæta ástandið eru aðgerðir til aukinnar byggingar, einföldunar byggingarleyfa, og þróunar á leiguhúsnæði auk stuðnings við orkunýtt húsnæði og sjálfbæra byggð.

Húsnæði er grunnstoð efnahags- og félagsmála og endurspeglar þróun samfélagsins, byggðar og náttúrulegra aðstæðna. Þróun í húsnæðismálum hefur áhrif á lífskjör og atvinnu og mótar hagkerfi og samfélag í landinu.