fotostabilne

Fotostabilność to właściwość substancji polegająca na utrzymaniu chemicznej tożsamości i funkcji podczas ekspozycji na światło, zwłaszcza UV i promieniowanie widzialne. Substancje fotostabilne wykazują niskie tempo degradacji chemicznej, utrzymanie koloru i właściwości fizykochemicznych w warunkach światła, co przekłada się na dłuższą trwałość materiałów, leków, kosmetyków i farb.

Degradacja fotochemiczna wynika z pochłaniania fotonów i przejść elektronowych do stanów wyższego energia, prowadzących do reaktywności tlenków, rodników i innych produktów. Zjawiska te często skutkują utlenianiem, zerwaniem wiązań i zmianą chromoforu, co objawia się zmianą koloru lub utratą właściwości.

Czynniki wpływające na fotostabilność obejmują zakres światła, natężenie, temperaturę, obecność tlenu, wilgotność i rodzaj matrycy (np. polimer, pigment, kosmetyk). Ocena fotostabilności najczęściej obejmuje testy przy sztucznym źródle światła (np. lampy xenonowe), obserwację zmian koloru (ΔE), przebiegu widma UV/Vis oraz analizę degradantów.

W praktyce stosuje się środki stabilizujące: UV absorbery, stabilizatory HALS, antyoksydanty, ochronne powłoki, kapsulkowanie i modyfikacje chemiczne, aby ograniczyć wnikanie światła i generowanie rodników.

Zastosowania obejmują kosmetyki z filtrami UV, pigmenty i barwniki, tworzywa sztuczne, powłoki, materiały elektroniczne i leki, gdzie fotostabilność wpływa na skuteczność, trwałość i bezpieczeństwo.