fotopolimerów

Fotopolimery to materiały polimerowe, które utwardzają się w wyniku polimeryzacji inicjowanej światłem. Zwykle zawierają monomery lub oligomery (często acrylowe lub metakrylowe) oraz fotoinicjator, który po naświetleniu UV lub światłem widzialnym generuje rodniki lub jonowy czynnik inicjujący tworzenie sieci polimerowej. W zależności od zastosowania stosuje się różne długości fal i dodatki, takie jak plastyfikatory, pigmenty czy fotoinhibitory.

Mechanizm i skład. Po ekspozycji światłem fotoinicjator aktywuje proces polimeryzacji, prowadząc do sieciowej struktury. Istnieją systemy UV/LED, często z dodatkiem monomerów o wysokiej reaktywności. W przypadku niektórych fotopolimerów stosuje się również systemy dual-cure, gdzie światło uruchamia część polimeryzacji, a druga część zachodzi chemicznie.

Właściwości i ograniczenia. Fotopolimery cechują się szybkim utwardzaniem, wysoką przejrzystością i dobrą adhezją do podłoża, co jest korzystne w druku precyzyjnym i w zastosowaniach optycznych. Do wad należą skurcz objętościowy podczas utwardzania, kruchość w niektórych formulacjach oraz ograniczona trwałość w warunkach środowiskowych bez dodatkowego post-processingu.

Zastosowania. Najważniejsze obszary to druk 3D metodą SLA/DLP/LCD, materiały stomatologiczne (wypełnienia, modele, prototypy) oraz fotolitografia i mikrofabrykacja. Wybór konkretnego fotopolimeru zależy od wymagań dotyczących wytrzymałości, biokompatybilności i przejrzystości.

Post-processing i bezpieczeństwo. Po utwardzeniu często stosuje się oczyszczanie i dodatkowe utwardzanie w świetle pośrednim w celu pełnego wyczerpania ładunków chemicznych. Monomery mogą być drażniące, dlatego zaleca się stosowanie ochrony i zachowanie ostrożności podczas obróbki.