dwuatomowy

Dwuatomowy (di atomiczny) opisuje cząsteczkę chemiczną złożoną z dwóch atomów. W chemii i fizyce chemicznej pojęcie dotyczy zarówno cząsteczek homonuklearnych, w których atomy mają ten sam pierwiastek (np. H2, N2, O2, F2, Cl2), jak i heteronuklearnych, w których atomy pochodzą od różnych pierwiastków (np. CO, NO, HCl).

Wiązania chemiczne w cząsteczkach dwuatomowych mogą mieć różny charakter i siłę, od pojedynczych po potrójne. Najbardziej charakterystyczne są wiązania dwujądrowe. Przykładowo H2 ma wiązanie pojedyncze, N2 cechuje się silnym wiązaniem potrójnym, a O2 wiązaniem podwójnym. Homonuklearne cząsteczki często są bezdipolowe, co wpływa na ich charakterystyczne spektrum i właściwości fizyczne; cząsteczki heteronuklearne mogą mieć stały moment dipolowy zależny od różnicy elektroujemności między atomami.

Występowanie cząsteczek dwuatomowych jest powszechne zarówno w atmosferze, jak i w kosmosie. W atmosferze Ziemi dominują N2 i O2, podczas gdy w kosmosie i w chemii analitycznej diatomiczne związki odgrywają kluczową rolę w wielu procesach chemicznych i w badaniach spektroskopowych.

Dwuatomowe cząsteczki stanowią podstawowy obiekt badań w chemii, fizyce i astrochemii, umożliwiając analizę wiązań, energii cząsteczkowych i interakcji molekularnych na podstawowym poziomie.