bohaterka

Bohaterka to polskie słowo oznaczające kobietę-bohatera. Jest to forma żeńska od rzeczownika bohater i odnosi się do osoby, która wyróżnia się odwagą, poświęceniem lub znaczącą rolą w danym dziele literackim, filmowym, historycznym lub publicznym. Używana jest zarówno w sensie dosłownym — opisując konkretną kobiecą postać, która dokonała bohaterskiego czynu — jak i w sensie przenośnym, gdy mowa o pierwszoplanowej postaci żeńskiej.

Morfologicznie bohaterka tworzy się przez dodanie końcówki -ka do rdzenia bohater. Słowo to funkcjonuje w standardowej polszczyźnie i występuje zarówno w języku pisanym, jak i potocznym. W kontekście historycznym bywa używane do określania kobiet uczestniczących w powstaniach, ruchach oporu, akcjach ratowniczych lub innych bohaterskich czynach.

W literaturze i mediach bohaterka często jest postacią pierwszoplanową, wokół której koncentruje się akcja i rozwijają relacje między postaciami. W biografiach i kronikach bywa spotykana w sensie dosłownym, jako określenie realnej kobiety wykazującej się odwagą. W potocznym języku bywa też używana do opisania kobiet, które budzą uznanie za odwagę, czasem w sposób ironiczny.

Zobacz także: bohater, bohaterko, bohaterstwo, antybohaterka.